‘Chúc mừng năm mới’ of beter gezegd een gelukkig Vietnamees nieuwjaar gewenst aan iedereen!
De afgelopen twee weken was het hier in Vietnam Tet-Holiday, ook wel het Vietnamese nieuwjaar genoemd. Alle scholen waren hierdoor gesloten. Dit was dus het perfecte moment om het zuiden van Vietnam te gaan verkennen.
Alvast veel leesplezier!
Mekong Delta (22 – 24 januari)
Op zaterdag 22 januari zijn we ’s avonds rond 18u30 lokale tijd met ‘the coach’ (de nachtbus) naar Cần Thơ, de Mekon Delta vertrokken. Onze directrice van de stageschool had hiervoor alles geregeld.
De nachtbus had ligzetels, kussens en dekens. Ik dacht een rustige trip van 22 uur naar de Mekong Delta te hebben, maar niets was minder waar. De chauffeur toeterde de hele nacht, riep soms door de hele bus wanneer er mensen te traag afstapten, … m.a.w. veel geslapen heb ik niet.
Aangekomen als een zombie hebben we de taxi naar Minh Viet Homestay genomen. Hier hebben we gezellig met de andere gasten en de uitbaters gegeten.
Na een korte nacht van vijf uur slapen, zijn we om 3u ’s nachts opgestaan om op de Mekong rivier te varen en de Floating Market te zien. Het was een hele mooie tour met een lieve gids, maar ik had meer van de Floating Market verwacht. Zeker op de grote markt kon je amper zien wat de mensen verkochten. Wat wel heel fijn was, is dat we op de Floating Market een noedelsoep gegeten hebben. Het bezoek aan de Floating Market was gedaan rond de middag.
Op de middag hadden we blijkbaar nog niet genoeg gegeten en zijn we op zoek gegaan naar rat en slang op de bbq. De rat is een echte aanrader, de slang iets minder. De rat smaakte gewoon naar kip, maar de slang was heel erg taai en moest je opeten met beenderen en vel. Dan is mijn keuze snel gemaakt!
In de namiddag hebben we de ‘Xe Ôm’ genomen omdat we op de foto wilden met een python. Drie uur lang hebben we op de brommertaxi gezeten, met als resultaat stijve benen en een verbrandt gezicht. Maar we hebben wel onze foto met de python en als bonus ook een foto met een honingraat vol bijen in mijn handen! Op één dag heb ik twee van mijn grootste angsten overwonnen :D.
Na het bezoek aan de vriendelijke python en de rustige bijen, hebben we de bus genomen naar Ho Chi Minh.
Ho Chi Minh (24 – 26 januari)
Na ongeveer twee uur op de bus ben ik aangekomen in Ho Chi Minh-City. Eerste impressie: een drukte die ik nog nooit gezien had. Ik vond het persoonlijk veel te druk. Iedereen was druk in de weer waardoor de stad zijn gezelligheid en zijn charmes een beetje verloor.
In al die drukte zijn we op zoek gegaan naar Lily’s Hostel. Dit lag in een klein zijstraatje en was erg gezellig. We sliepen op een kamer met 7 andere meisjes. Eerst hadden we er onze bedenkingen over, maar uiteindelijk viel dit erg goed mee :).
Na eindelijk eens een nacht goed geslapen te hebben, zijn we woensdag de ‘Củ Chi tunnels’ gaan bezoeken. Een bus met een geweldig leuke vrouwelijke gids kwam ons ophalen aan onze hostel. Van het eerste tot het laatste moment hebben we gelachen met de gids. De tour zelf was heel interessant, maar toch had ik meer van de tunnels zelf willen zien. We mochten enkel eens in de ingang van de tunnel staan en 40 meter door de tunnel kruipen tegen een serieus tempo. Voor de rest zagen we enkel gaten en andere ingangen boven de grond.
Op donderdag hebben we voor de middag nog een cyclo-tour door de stad gedaan. Hierbij zat ik in een koets vooraan met de bestuurder achter mij. We hadden op de kaart laten zien waar we naartoe wilden, maar de bestuurders begrepen het blijkbaar niet zo goed. We hebben dan ook totaal andere dingen gezien dan oorspronkelijk gedacht, maar het was wel een leuke ervaring!
Na de cyclo-tour was het tijd om het drukke Ho Chi Minh in te ruilen voor het rustige en warme strand van Mũi Né.
Mũi Né (26 – 30 januari)
Mũi Né… een zalig warme badplaats waar dat iedereen zo relaxt is dat je onmiddellijk een echt vakantiegevoel krijgt.
We dachten dit kan niet meer stuk, maar dat was te vroeg gejuicht. Toen we aankwamen in het vrij afgelegen Long Son Mũi Né kregen we te horen dat ze helemaal volgeboekt waren. Het was al laat en in het dorp was ook alles volzet. We wisten even niet meer wat te doen. Totdat de verantwoordelijke ons kwam zeggen dat we deze nacht gratis op de zetel zouden mogen slapen. We kregen zelfs een kussen en een laken. Ik was haar zo dankbaar!
De dagen nadien hadden we een tent geboekt, al vond ik de zetel persoonlijk beter én zachter om op te liggen :D.
Op vrijdag hebben we een jeep-tour gedaan naar allerlei verschillende plaatsen in Mũi Né.
Eerst zijn we gestopt bij de ‘White Sanddunes’. Dit was gewoonweg prachtig! Samen met Yara heb ik een quad gehuurd om zo door de witte woestijn te rijden. Het zand zelf was te heet om op te wandelen.
Nadien zijn we naar Fairy Stream gereden. Dit is zoals de naam zegt een sprookjesachtige plek waar dat ik even tot rust kon komen. Ik vond het zalig om met mijn voeten in het water van de kleine stroom te wandelen. We hebben toen nog een kleine speurtocht gedaan naar één van twee slippers van Yara, want die was plots zijn eigen leven gaan leiden in het water… Al goed hebben enkele voorbijgangers ons geholpen hem te vinden ;).
Na Fairy Stream zijn we gestopt in een vissersdorpje aan de zee. Van ver was dit een erg mooie plek met ronde bootjes, viskraampjes, … maar hoe dichter je kwam bij het strand, hoe meer vervuiling dat je zag. Dit vind ik zelf erg spijtig, want dit is niet de enige plek waar dat het zo vervuild is…
Als laatste zijn we naar de Red Sanddunes gereden. Hier huurden we een glijplank om van bergen in de rode woestijn naar beneden te glijden, maar dit was geen succes… We gleden voor misschien 5 cm naar beneden, maar dan was het ook gedaan ;). Daarom zijn we toen op de hoogste plek gaan staan om de mooie zonsondergang te bekijken.
Moe maar voldaan kroop ik in mijn tent verlangend naar een goede nacht, maar de harde zandbodem stak hier een stokje voor waardoor ik opstond met… blauwe plekken. Een fantastisch begin van de dag… niet dus ;).
Zaterdag en zondag heb ik een lui weekend gehad op het strand. We hebben zelfs in het water gezwommen, wat voor zowel Yara als voor mij niet ons normale doen is (mama en papa zullen dit kunnen bevestigen 😀 ). Het water was lekker verfrissend met soms een kriebelende krab aan je voeten. Over krabben gesproken… Ik had mijn voeten dus duidelijk niet goed ingesmeerd, want zaterdagavond had ik mooie rode, maar pijnlijke krabbenpoten… Mijn voeten zal ik dus nooit meer vergeten in te smeren :D.
Maandagochtend om 8u vertrok ik dan, helemaal geradbraakt van de tent, naar het fantastische Dalat!
Dalat (30 januari – 3 februari)
Aangekomen in Dalat begon de zoektocht naar een hotel of hostel. Nergens maar dan ook nergens was er plaats… Allemaal omdat het Tet-Holiday was en dus hele gezinnen rondtrekken in Vietnam. Uiteindelijk konden we terecht in Sky Hostel Dalat. Hier konden we zeker de eerste, derde en vierde nacht slapen. De tweede nacht boden ze ons een gratis bed op de grond aan omwille van volgeboekte kamers. Dit heb ik toen met open armen aangenomen, want al de andere hostels en hotels in Dalat waren volzet of veel te duur.
De eerste dag in Dalat hebben we een motortour gedaan naar Elephant Waterfall. Dit was adembenemend mooi! Na heel wat rotsen beklommen te hebben, konden we de mooie waterval van beneden bekijken. Ook onderweg hebben we mooie plaatsen gezien zoals rijstvelden, bergen, …
’s Avonds konden we voor een kleine prijs samen dineren met de familie die het hostel uitbaat. Dit was echt het lekkerste eten dat ik tot nu toe gegeten heb!
De dag nadien hadden we ons ingeschreven om te gaan canyoningen. Echt het leukste en spannendste tot hiertoe! We daalden af van verticale rotsen en water en in watervallen, we gleden door een stroming, wandelden in de jungle én sprongen van 9 meter hoogte het water in. Ik ben mezelf een paar keer tegenkomen die dag, want ik had soms echt bang, zeker bij het springen van 9 meter. Toch voel ik dat ik hier sterker ben uitgekomen en mezelf kan aansporen om doorzetten en niet toe te geven aan mijn angst.
Op woensdag hebben we weer een motortour gedaan naar verschillende bekende plaatsen in Dalat zoals The Crazy House, The Cablecar, Chicken Village, Prenn Waterfall, Weasel Coffee Farm, Linh Phuoc Pagoda & Railway Station. Wat mij het meeste bijblijft van deze dag is de dierenmishandeling bij de Prenn Waterfall. Aapjes aan korte kettingen die geslagen worden voor geen reden, olifanten met gaten in de oren van prikstokken, buffels die aan een kort touw staan voor een foto zonder water en eten, een jonge struisvogel die door zijn poten zakt omdat een man van misschien wel 120 kg een tour wil rijden, een eenzame kameel, krokodillen die met een kracht het water ingeduwd worden en kwaad gemaakt worden voor het plezier van de bezoekers, … Ik kan zo nog wel even doorgaan… Ik ben op een gegeven moment gewoon doorgegaan omdat ik het niet meer kon aanzien. Het is dan ook heel spijtig dat mensen de dag van vandaag nog geld betalen om met zo een mishandeld dier op de foto te gaan of om bv. op de olifanten of de struisvogels te rijden.
Op donderdag hebben we ook weer een ‘chilldag’ ingelast. Even naar het lokale shoppingcenter geweest, een drankje gedronken, een wandeling gemaakt, … ’s Avonds zijn we nog naar een dansspektakel van de Minority People in Dalat geweest. Een speciaal gebeuren kan ik zeggen. Mensen dansen op traditionele muziek, maar doen ook de stoelendans, drinken uit gezamenlijke potten met zelfgemaakte (deze keer ranzige) rijstwijn,… Het was leuk om te bekijken, maar soms dacht ik wel even van ‘oké…’ ;).
De volgende morgen zijn we om 7u ’s morgens vertrokken naar Nha Trang.
Nha Trang (3 februari)
Na een hobbelige en gevaarlijke rit zijn we vrijdagmiddag aangekomen in Nha Trang. Dé dag waar we beiden erg naar uitkeken.
Eerst en vooral wilden we het modderbad uitproberen in ‘100 Eggs Mud Bath’. Dit was zalig! Een lekker warm modderbad in een apart eitje voor ons twee, beter kon niet :D.
Nadien hebben we ons nog laten masseren, maar het was pijnlijker dan gedacht. Twee dagen nadien voelde ik nog pijn in mijn armen en nek!
Om onze spa dag af te sluiten, zijn we lekkere sushi gaan eten in een plaatselijk restaurant.
Goed volgegeten stapten we op onze bus terug naar het rustige Tam Kỳ.
Na deze twee weken vol avontuur en belevenissen is het nu tijd om een geweldige stage te doen bij mijn Vietnamese kleuters :D!
Stay tuned!
Ngủ tốt & Tạm Biệt
❤ Jill
Jill in Vietnam 